Crisispakket?

Het kabinet heeft vorige maand besloten om de verplichte jaarrekening voor kleine ondernemers af te schaffen. Het indienen van loonaangiften zal eenvoudiger worden. Deze en andere (fiscale) maatregelen maken onderdeel uit van het crisispakket van het kabinet en zullen in een beleidsbesluit worden opgenomen of op een later moment bij de Tweede Kamer worden ingediend.
Deze maatregelen ogen sympathiek, maar roepen ook veel vragen op.

Accountants benadrukken dikwijls de noodzaak van een goede administratieve organisatie en financiële verslaglegging. De jaarrekening is niet alleen van belang in het contact met derden, zoals banken en aandeelhouders, maar is vooral ook waardevol voor intern gebruik door ondernemers en directies. Bovendien moeten aangiften inkomsten- en vennootschapsbelasting op betrouwbare cijfers worden gebaseerd en daarvoor is de jaarrekening bij uitstek geschikt. Of betekent het kabinetsbesluit dat de aangiftecijfers de jaarrekening kan vervangen, zodat er in beginsel geen verschil is tussen de commerciële en fiscale jaarcijfers? Dit laatste is namelijk al eens eerder voorgesteld. Al met al blijf ik met de vraag zitten hoe snel dit besluit zal ingaan en hoe lang het zal standhouden.

Een paar jaar geleden werd het plan geopperd om de deponeringsplicht van jaarcijfers met toelichting bij de Kamer van Koophandel voor kleine ondernemingen te laten vervallen, maar tot op heden zijn die plannen nog niet uitgevoerd. Je zou toch mogen verwachten dat nu de verplichte jaarrekening voor kleine ondernemingen komt te vervallen de deponeringsplicht ook zal worden afgeschaft. Hierover bestaat helaas nog geen duidelijkheid.

Een andere maatregel betreft de vereenvoudiging van de aangifte loonheffing. Sinds menige directeur-grootaandeelhouder iedere maand een aangifte voor zijn of haar holding- of stamrecht-B.V. moet indienen klinkt de roep om vereenvoudiging. Ondanks toezeggingen en een jarenlange discussie is er nog maar weinig van die vereenvoudiging terecht gekomen.

Het maakt op zich niet uit of het om oude of nieuwe plannen gaat, maar het is wel belangrijk dat de administratieve rompslomp nu eindelijk eens snel en effectief wordt aangepakt. Door de administratieve lastenverlichting in het crisispakket op te nemen wordt de indruk gewekt dat het om urgente maatregelen gaat en dat stemt hoopvol. Het crisispakket bevat ook veel tijdelijke maatregelen en het valt te hopen dat de administratieve lastenverlichting er niet om die reden in is gestopt.

Jaap Beunke
april 2009

voorgaande column:

In het begin van het jaar vallen de blauwe enveloppen weer in de bus en worden vele belastingplichtigen “uitgenodigd” om hun aangifte inkomstenbelasting in te dienen.
Dat is een moment om uw fiscale aangelegenheden weer onder de loep te nemen.
Voor vragen kunt u uiteraard de “Belastingtelefoon” bellen, maar de kans bestaat dat u door een welwillende werkstudent te woord wordt gestaan die niet het voor u meest gunstige antwoord geeft.

Bovendien heeft u te maken met een Belastingdienst die steeds verder gaat in de automatisering van haar werkzaamheden, terwijl dat bepaald niet vlekkeloos verloopt. Dat kan zowel positief als negatief voor belastingplichtigen uitpakken.

Een van de nadelen is dat toeslagen vaak veel te laat worden uitgekeerd waardoor veel mensen in liquiditeitsproblemen komen. De “klanten” van de Belastingdienst moeten maar afwachten of de automatiseringsproblemen snel worden opgelost zodat ze dit jaar van deze problemen blijven gevrijwaard.

Een ander voorbeeld is de zaak van “de man van drie miljoen”. In deze zaak had een man per ongeluk in zijn aangifte inkomstenbelasting € 3.419.635 in plaats van € 3.419 als aftrekbare hypotheekrente opgegeven. Door de automatische verwerking van de aangifte bij de Belastingdienst bleef de fout onopgemerkt en werd de aanslag, met een negatief belastbaar inkomen uit werk en woning, conform de aangifte opgelegd. De belastinginspecteur kwam er te laat achter dat er een grote fout was gemaakt en legde een navorderingsaanslag op. “De man van drie miljoen” ging naar de belastingrechter en kreeg uiteindelijk op 7 december 2007 van de Hoge Raad gelijk. De navorderingsaanslag werd vernietigd.

In dit geval was de aangifte per abuis verkeerd ingevuld, maar als een aangifte opzettelijk onjuist wordt ingevuld (kwade trouw) dan is een navordering wel mogelijk.

Jaap Beunke
januari 2008